Μια απλή ιστορία: «το μαύρο πρόβατο»

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μαντρί που μέσα του ζούσαν ευτυχισμένα και ασφαλή τα πρόβατα μαζί με τους σκύλους. Οι σκύλοι, πράσινοι, κόκκινοι και μπλε είχαν αναλάβει να κρατούν τους λύκους έξω. Οι τελευταίοι υπομονετικά περίμεναν ακονίζοντας νύχια και δόντια, σίγουροι ότι κάποτε θα τους χρειαστούν. Μόνο μετά από πρόσκληση των σκύλων επιτρέπονταν η είσοδός τους. Ο καθένας γνώριζε τη θέση του.

Κι έτσι τα χρόνια κυλούσαν ήρεμα.

Ώσπου μια μέρα, ένα πρόβατο, λίγο διαφορετικό από τα άλλα, λίγο μελαψό (μαύρο θα το λέμε) κάτω από τη μύτη όλων και με τη βοήθεια κάποιων σκύλων μπήκε στο μαντρί. Ήταν αδύνατο, ισχνό, βρώμικο, βέλαζε κάτι ακατάληπτα και κανονικά… δεν θα έπρεπε να υπήρχε. Ενοχλητικό εν ολίγοις. Το πρώτο συναίσθημα δυσφορίας και ενόχλησης διαδέχθηκε η ανησυχία. «Τι σχέση μπορεί να έχουμε εμείς μ’ αυτό; Και πως τολμά και εκμεταλλεύεται την ασφάλεια του μαντριού μας;» Πρόβατα, σκύλοι, όλοι…κι οι παπαγάλοι μαζί, αφού δεν μπόρεσαν να το διώξουν με το καλό αποφάσισαν να καλέσουν τους λύκους που περίμεναν πανέτοιμοι, πάνοπλοι, χαμογελώντας δικαιωμένοι. Τελικά επικράτησε η λογική. Το μαύρο πρόβατο αποχώρησε και πήγε να ψοφήσει αλλού. Κάπου που δε θα ενοχλεί κανέναν. Κι ούτε κανείς θα ασχοληθεί ξανά μαζί του. Κάπου που δε θα υπάρχει. Κι οι ψυχές όλων  μετά από ένα σύντομο ταξίδι αναψυχής στην Κούλουρη επέστρεψαν γαλήνιες στις θέσεις τους.

Τώρα που οι μετανάστες εγκατέλειψαν τη Νομική και εγκαταλείφτηκαν απ’ όλους σαν να μην υπάρχουν. Τώρα που το 80% του πληθυσμού, σύμφωνα με τελευταία έρευνα, απαιτεί να φύγουν οι παράνομοι μετανάστες από τη χώρα (πώς;), αισθανθήκαμε την ανάγκη να μιλήσουμε για τα γεγονότα στη Νομική μ’ έναν ίσως όχι και τόσο δημοφιλή τρόπο. Να ξεκινήσουμε από τα γνωστά. Είναι γνωστό ότι η εξουσία πάντα χρησιμοποιούσε την απειλή ενός εχθρού εσωτερικού (κομμουνιστικός κίνδυνος, τρομοκρατία) ή εξωτερικού (τούρκοι, βούλγαροι, αμερικάνοι, ευρωπαίοι, κουτόφραγκοι, η λίστα είναι μεγάλη καθώς ένα έθνος σαν των ελλήνων δεν μπορεί παρά να το επιβουλεύονται όλοι οι ξένοι) ή εσωτερικού και εξωτερικού ταυτόχρονα (οι εβραίοι προσφέρονταν πάντα μιας και βρίσκονταν και μέσα και έξω, εσχάτως όμως πήραν τη σκυτάλη οι μετανάστες).

Είναι εχθρός μας οι μετανάστες “νόμιμοι” και μη; Είναι εχθρός μας απελπισμένοι άνθρωποι που εργάζονται για μια καλύτερη ζωή; Είναι το πρόβλημα, αυτό για το οποίο όλοι τάχα κόπτονται, δηλαδή η παράνομη εκμετάλλευση του ασύλου από ανθρώπους εκτός πανεπιστημίου (λες και είναι η πρώτη φορά… ή η τελευταία);

Εχθρός μας δεν είναι οι φτωχοί και εξαθλιωμένοι αλλά η ίδια η οικονομική εξαθλίωση. Εχθρός μας δεν είναι το διαφορετικό αλλά ο καλπάζων και ο υφέρπων (αυτός περισσότερο) ρατσισμός. Ο φόβος και η μισαλλοδοξία. Εχθρός μας είναι η υποκρισία και η αναλγησία μιας καλοβολεμένης κοινωνίας που με σνομπισμό και αυταρέσκεια, αδιαφορώντας για την ουσία, απαιτεί απλώς την αποκατάσταση της νομιμότητας και της τάξης (αφού πρώτα έχει εκμεταλλευτεί με κάθε δυνατό τρόπο, νόμιμο και παράνομο, αυτούς που έστω και εκμεταλλευόμενοι το άσυλο διεκδικούν να υπάρχουν “νόμιμα”).

Η τάξη αποκαταστάθηκε. Οι μετανάστες εγκατέλειψαν τη Νομική και συνεχίζουν την απεργία πείνας σε άλλο κτίριο. Η τάξη αποκαταστάθηκε. Το πρόβλημα λύθηκε; Ναι, για μια κοινωνία που συνηθίζει να λύνει τα προβλήματά της θάβοντας τα, επήλθε η καλύτερη δυνατή λύση. Είναι η ίδια κοινωνία που δεν αναγνωρίζει σε ανθρώπους που εργάζονται στη χώρα μας για πέντε, επτά, δέκα χρόνια, που έχουν δημιουργήσει δεσμούς και έχουν χτίσει τις ζωές τους, το δικαίωμα να υπάρχουν νόμιμα. Είναι η ίδια κοινωνία που μετά από 19 μέρες σκληρής απεργίας πείνας και εν όψει της λήξης της «σύμβασης» στο νέο κτίριο, ξαναθυμήθηκε το ζήτημα για να ρωτήσει τους μετανάστες, που σκοπεύουν να συνεχίσουν την απεργία πείνας αδιαφορώντας ακόμη και τώρα για την ουσία.

Υ.Γ. Στις 17 Νοεμβρίου υπουργοί και βουλευτές μεταξύ άλλων θα  μιλήσουν για την ηρωική γενιά του Πολυτεχνείου. Θα μας θυμίσουν άραγε ότι τα γεγονότα ξεκίνησαν από την κατάληψη της Νομικής; Σίγουρα. Γιατί όχι; Η τσίπα αναζητείται … ή μάλλον καταζητείται ζωντανή ή νεκρή.

ΓΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΟΜΙΜΟΙ Ή ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

φλεβάρης 2011 
ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ

Εκπαιδευτικοί Θήρας